Wracając po przerwie...

 Hey!

Witam Was wszystkich w pierwszym poście w 2023 roku. Zważywszy, na to, że mamy już drugą połowę lutego przeczytane chwile wcześniej słowa mogą wydawać się dość abstrakcyjne. Niemniej jednak tak właśnie jest. Ostatni post pojawił się w grudniowe święta, od tego czasu moja aktywność w internetowej przestrzeni zdecydowanie spowolniła. I miało to swoje powody. W ostatnim czasie skupiłam się na przygotowaniach do zimowej sesji na studiach. Tym samym umyślnie zrezygnowałam ze swoich pasji, na rzecz nauki. Sesja w tym roku była ciężka, choć słowo "ciężka" może nie odzwierciedlać w 100% tego, z czym przyszło mi się zmierzyć w rzeczywistości. Studia magisterskie rządzą się swoimi prawami, byłam na to przygotowana. Kilkanaście zaliczeń, prezentacje i projekty, wymagały poświęcenia ogromnej ilości czasu. Przygotowania rozpoczęłam tuż po świętach, by na spokojnie podejść do egzaminacyjnych wyzwań. Oczywiście jak to u mnie bywa, tak zupełnie spokojnie nie było, aczkolwiek nauczona doświadczeniem coraz lepiej radzę sobie z towarzyszącym stresem, który w umiejętny sposób przeobrażam w energię do działania. Choć odczuwam, że powyższy tekst skłania się nieco ku pesymizmowi, nie chciałabym, abyście jako moi odbiorcy również odczuli takowy wydźwięk. Sesja i wszystko, co z nią związane zawsze będę kojarzyła z czasem wytężonej pracy. Niemniej jednak coraz częściej staram się podchodzić do niej na luzie, mając gdzieś z tyłu głowy myśl, że to nie oceny i uzyskane wyniki z poszczególnych testów definiują to, jakim jestem człowiekiem. Czasami staram się tłumić swoje ambicje i chęć osiągania najwyższych celów. Takie zdroworozsądkowe podejście przynosi o wiele więcej korzyści i miłych zaskoczeń. 

W dzisiejszym poście zamieszczam jeszcze niepublikowane dotąd zdjęcia. Widniejące w tle elementy świątecznych konstrukcji zdradzają, że zostały one wykonane już jakiś czas temu. Tak to prawda. Niestety w ostatnim czasie nie było sposobności, aby udać się na jakąś sesję. Większość czasu ze względu na studia przebywałam poza domem, natomiast wracając w rodzinne strony skupiałam się w szczególności na zdrowiu. Zimowa aura dała mi się we znaki, czego rezultatem była nierówna walka z łapiącym mnie przeziębieniem. Stąd uzupełniając ,  posiłkuje się ujęciami ze swojego archiwum.

Mam nadzieję, że w niedalekiej przyszłości pogoda pozwoli na uzupełnienie fotograficznych braków. Będę miała na to dość sporo czasu, gdyż na uczelnię wracam dopiero w drugiej połowie marca. Nie będę ukrywać dłuższe wolne to należyta nagroda, na którą zasługuję. Czy mam jakiekolwiek plany na ferie? Oprócz zasłużonego odpoczynku w tym czasie będę realizowała dwutygodniowe praktyki. Jeszcze nie podjęłam decyzji, w której z placówek chciałabym nabrać cennego, zawodowego doświadczenia. Więcej na ten temat będę wiedziała w najbliższych dniach. 

Kończąc dzisiejszego posta chciałabym podziękować wszystkim, którzy zaglądają na bloga. Pomimo braku regularności w publikacjach, dostrzegam aktywność w statystykach, co mnie ogromnie cieszy. Liczę, że najbliższe miesiąca będą dla mnie bardziej przychylne, abym mogła z większą systematycznością publikować nowe wpisy. Blogowanie od zawsze stanowiła ważną część mojego życia, nie chciałabym, aby to się zmieniło. 

Żegnając się z Wami życzę udanego, niedzielnego popołudnia. Pa! Pa!