Żegnamy, witając nowe...

 Hey!

Witam Was serdecznie w przedostatni dzień grudnia 2020 roku. Czas mija w zatrważającym tempie. Jeszcze nie tak dawno przygotowywałam Wigilijną kolację, a już za chwilę nastanie czas by powitać Nowy 2021 Rok. Chyba nikt z nas nie wyraziłby sprzeciwu, gdybym stwierdziła, że mógłby on potoczył się korzystniej dla naszego wspólnego interesu, prawda? I choć osobiście nie odczułam skutków pandemii, bo jedynym takim aspektem było przejście na zdalną naukę, dla wielu z nas codzienność jaką mogliśmy prowadzić jeszcze w pierwszych miesiącach 2020 roku nie była kontynuowana w jego dalszej części. Z całą pewnością nie był to dobry czas, a jak klaruje się przyszłość? Dla jednych w nastroju niepewności, dla innych może nieco prościej? Ja ze swojej strony mogę powiedzieć, że nie mam sprecyzowanych planów. Zależy mi przede wszystkim na przebrnięciu zarówno zimowej jak i letniej sesji z satysfakcjonującymi wynikami i zdaniu egzaminu dyplomowego na studium. Myślę, że kierunek, który wybrałam kilka miesięcy temu tzn. opiekun medyczny jest przyszłościowy i w dzisiejszych czasach bardzo poszukiwany. A gdybym nawet nie podjęła się pracy w tym zawodzie, wiedza, którą nabyłam i nabędę w trakcie edukacji zdecydowanie nie jest mi zbędną. Nie będę ukrywać troszkę się w tym obszarze szkoły policealnej rozkręciłam i w przyszłym roku chciałabym podjąć się kolejnego studium o zbliżonym kierunku, by móc stworzyć rozbudowane preferencje. Jestem zdania, że dopóki mam chęć do edukacji warto to wykorzystać, nie dywagując czy temu podołam czy też nie. Wspominam o tym nie bez powodu. Podczas wyboru pierwszego studium nie byłam w 100% zdecydowana czy będę w stanie pogodzić to ze studiami. Zaryzykowałam i jak najbardziej mi się to opłaciło, czego dowodem jest to, że niebawem zakończę pierwszy semestr. Rozmyślanie... choć jestem człowiekiem z natury bardzo skonkretyzowanym i podejmującym przemyślaną decyzję, na tak prostym przykładzie jak powyżej można by uznać, że czasami podejmuję decyzję z pewną dozą śmiałości i szaleństwa? I jakkolwiek to zabrzmiało, nie miałam nic złego na myśli. Szaleństwo być może w tym przypadku nie do końca jest trafnym sformułowaniem, jednakże myślę, że należy o tym wspomnieć. Bo czas od podjęcia decyzja do pojawieniu się w progach szkoły był bardzo niewielki, bodajże tydzień przed rozpoczęciem się roku szkolnego. 

Plany życiowe? Zdecydowanie nie mogę się doczekać ciepłych, wiosenno-letnich dni. Chciałabym zaczerpnąć pięknej słonecznej pogody, wyjść do kwitnącego ogrodu i nacieszyć oczy otaczającą zielenią. Praca sezonowa jakiej się podjęłam w te wakacje spowodowała, że jeszcze bardziej pokochałam spędzanie czasu na świeżym powietrzu. Oduczyłam się oglądania telewizji, ciągłego przesiadywania w domu bądź najzwyczajniejszego w świecie leniuchowania. I choć nie ma w tym nic złego, spostrzegłam, że można bardziej produktywnie spędzić czas aniżeli wylegiwanie się na kanapie. Słowem podsumowania mogę Wam zdradzić, że praca pozwoliła mi na poznanie wielu ludzi poprzez najprostszą formę komunikacji - rozmowę. Zapoznanie się ze zróżnicowanym sposobem spostrzegania otaczającej ich rzeczywistości zdecydowanie pozwoliło mi ukształtować moją osobowość. Takie aspekty warto docenić i właśnie to robię, zwłaszcza teraz, kiedy to można poczuć się odizolowanym od społeczności ze względu na obowiązujące obostrzenia.

Oczywiście nie byłabym sobą, gdyby obok nauki, pracy, natury nie pojawiłoby się inne magiczne słowo jakim jest "blog". Skoro zbliża się Nowy Rok, to chciałabym by nowości zawitały także na moją stronę. Oprócz typowych bloków tematycznych, które dotąd mogliście obserwować, wprowadzę serie postów, które powinny Was zainteresować. Jak widzicie wszystko co najlepsze dla moich wiernych czytelników. Blog musi się rozwijać, co jest zależne od mojego zaangażowania i Waszej aktywności. 

Odkrycia roku?

Chciałam by w tym poście pojawiło się coś jeszcze - "okrycia roku". A więc uchylając rąbka tajemnicy kolejną pasją urozmaicającą moje dni jest przygotowywania słodkich wypieków. Oprócz bogatego kręgu zainteresowań pojawiło się coś z zakresu kuchni, co mnie niezmiernie cieszy. Czas spędzony podczas przygotowywania ciast pozwala mi się zrelaksować, przemycić nutkę pomysłowości, kreatywności i cierpliwości. Cierpliwości, z tego względu, że nie zawsze wszystko wychodzi tak, jakbym tego pragnęła. Najważniejsze by się nie poddawać i metodą prób i błędów działać. Z każdym miesiącem jest coraz lepiej i wpadki zdeklasowały udane wypieki. 

A ze swojej strony chciałabym Wam życzyć wszystkiego dobrego w zbliżającym się 2021 roku. Pragnę abyście czerpali radość z każdego dnia. Niech optymistyczne chwile będą potwierdzeniem Waszych osiągnięć i wytrwałości, zaś trudne najlepszym pretekstem do podwojenia poziomu swojej motywacji. Niech Wam się wiedzie i szczęście Was nie opuszcza!  

Publikację urozmaicają zdjęcia wykonane na przełomie listopada-grudnia. W owej stylizacji zależało mi przede wszystkim na zaprezentowaniu superanckich dresów marki femmeluxe.co.uk

Połączenie sportowego obuwia, dresów i futerka było dla mnie dość niestandardowe. Co więcej pierwotnie nie byłam do niego przekonana, dopiero w trakcie tzw. "noszeniu" stwierdziłam, że oprócz zdecydowanej wygody jest też stylowo i oryginalnie. A taka jest właśnie moda. Nie ogranicza się do jednego stylu, tekstury i fasonu. Dlatego też podchodzę do zaprezentowanej stylizacji z bardzo miłym wspomnieniem. Dresy - White & Black Marble Print Cuffed Joggers - Caiden są tak jak wspomniałam bardzo wygodne, posiadają przyjemny materiał i ocieplenie wewnątrz. Na słowa uznania zasługuje w szczególności niebanalny nadruk, który zdecydowanie przyciąga spojrzenie. 

 Trousers/ Corset Dress/ Bodysuits/ Jeans

A tymczasem zmykam przygotowywać się do snu. Dzisiejszy dzień spędziłam dość aktywnie, czyli tak jak lubię najbardziej. Seria ćwiczeń, chwile spędzone w kuchni by upiec ulubiony chlebek bananowy i przeznaczenie czasu na nową notkę. Oprócz tych czynności można by było wymienić jeszcze wiele, wiele innych jednakże już nie tak znaczących by pokrywać dalszą kartę bloggera. Ot, zwykła codzienność, jednakże czy nie takiej codzienności czasami pragniemy? Ja zdecydowanie za taką jeszcze niejednokrotnie zdążę pomarzyć, bo jak wiem z własnych doświadczeń w zestawieniu spokojnych dni znajdują się też i takie, kiedy można by było je nazwać prawdziwym rollercoasterem (przynajmniej w moim mniemaniu). A więc tym miłym akcentem chciałabym zakończyć ostatni z grudniowych wpisów w tym roku. Jejku zabrzmiało groźnie, prawda? Być może to nowy, innowacyjny sposób by pożegnać rok 2020, a co! :) Pa! Pa!