Ruble i kopiejki wydane na...

Hey!

Czwartkowy, późny wieczór to idealny czas na stworzenie kolejnej notki. Zważywszy na fakt, że przed chwilą ucięłam sobie krótką drzemkę, mogę Was zapewnić, że na pewno nie zasnę przed obecnie prawie pustą kartą bloggera. Ponoć wieczór to doskonała pora na twórczość, w tym też tą blogerską. A więc, nie przedłużając, zapraszam na krótką wzmiankę "co u mnie" z powolnym przejściem do meritum dzisiejszej notki.

W przeddzień weekendu, tuż po powrocie z konkursu, całe wolne przesiedziałam w książkach.

 Prawdę mówiąc o odpoczynku w tym tygodniu mogłam tylko pomarzyć. Gdyby dzień był dłuższy o zaledwie godzinkę w porywach do dwóch na pewno należycie wykorzystałabym poświęcony czas. Zapewne domyślacie się na co... tak na chwilę refleksji. 

Wczoraj w mojej szkole zorganizowane były da przyszłych uczniów "dni otwarte". Byłam odpowiedzialna za kącik językowy - dokładnie język angielski. Każdy z gimnazjalistów mógł rozwiązać wybrany test w zamian za certyfikat. Jest to papierek, z którym przychodząc we wrześniu od razu na wejście ma się zagwarantowaną 5 z danego przedmiotu. Oczywiście podczas rozwiązywania testów przez naszych gości skupiłam się także na jak najlepszej promocji naszej szkoły. Dwa lata temu uczestnicząc w takich dniach otwartych najzwyczajniej w świecie wstydziłam się podejść do zorganizowanych przedmiotowych kącików, a to był błąd... Wyciągając wnioski oparte na własnych doświadczeniach zachęcałam nieco młodszą młodzież do skorzystania z tak wielkiego przywileju.

Jutro podczas uroczystego zakończenia roku szkolnego dla klas trzecich przejmuje sztandar. Duże wyróżnienie, odpowiedzialność i powierzone zaufanie. Teraz jestem zobowiązana uczestniczyć w wszystkich uroczystościach powiązanych z moją szkołą. Można by rzec, że historia lubi się powtarzać, gdyż w podstawówce również dostąpiłam zaszczytu wstąpienia w poczet sztandarowy.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Poprzedni post dotyczący Białorusi cieszył się dużą liczbą wejść, jednakże wydaje mi się, że tekst Was troszkę przytłoczył i niechętnie chcieliście się podzielić ze mną swoimi spostrzeżeniami. Jestem bardzo ciekawa, co powiecie widząc "kilka" Białoruskich łakoci - z wielkim przymrużeniem na słowo "kilka" ♥

Tak jak wspominałam w poprzedniej notce słodycze po naszej wschodniej granicy są o wiele tańsze. Za 1-2 ruble (w przeliczeniu na walutę obowiązującą w naszym kraju 2-4 zł) możemy kupić paczkę cukierków, nie wspominając o czekoladach bądź batonikach. Wyjeżdżając na wycieczkę wiedziałam, że w tej kwestii nie zawiodę i na pewno coś przywiozę. Jak to na mnie przystało zrobiłam zakupy z rozmachem, by na długo nie zapomnieć o przeżytej podróży. W końcu trzeba było na coś wydać wymienione ruble i kopiejki :D

Rodzice Aliny podczas ostatniego dnia pobytu wręczyli mi podarek dla rodziców - popularne Białoruskie praliny. Był to z ich strony bardzo miły gest! ♥ 

Nabierając delikatnego dystansu do wycieczki z perspektywy czasu mogę stwierdzić, że Białorusini są bardzo gościnnymi, przyjaznymi ludźmi. O ile będziemy w stanie się z nimi dogadać, podróż w tamtym kierunku nie sprawi nam żadnego dyskomfortu. 

To jak, chce ktoś skosztować Białoruskich łakoci?

Zawsze z nowo poznanych miejsc staram się przywieźć większe bądź mniejsze pamiątki. Tym razem  skromnie, gdyż w moje łapki wpadł zaledwie brelok, cudowna i przede wszystkim oryginalna gumka do włosów, a także kolczyki ♥

 

Dzisiejszym postem chciałabym zakończyć zagraniczną serię. Myślę, że kilka notek tematycznych pozwoliło mi rzetelnie zobrazować życie po wschodniej stronie przenosząc Was nieco do jakże urokliwego Brześcia  ♥

Dobrze kochani zmykam należycie się wyspać! Pa! Pa!

1. Jak samopoczucie i nastroje przed zbliżającą się majówką?

2. A Wy mieliście okazję spróbować zagranicznych smakołyków?