Zakończenie roku szkolnego/ Urodziny...

Hey!

3 lata. Czy to dużo? Dla jednych pewnie tak, dla drugich nie. Ja należę do pierwszej grupy osób. Zaczynając 3 lata temu gimnazjum nie sądziłam, że będzie mi się w nim dłużyć taki okres czasu. Jak zapewne każdy wie, gimnazjum potrafi zmieniać ludzi. Z własnego doświadczenia wiem, że stałam się bardziej otwarta na nowe znajomości, pewniejsza siebie a przede wszystkim odważniejsza. 

Co do towarzystwa. Miałam kilku znajomych, z którymi spędzałam większość przerw. Fajne było porozmawianie często o sprawach ważnych, ale też i o przyziemnych rzeczach. Takie chwile na pewno umilały czas w szkole i zostaną one w mojej pamięci. Dziękuje Wam dziewczyny, bo wiem, że to czytacie <3 Klasa nie należała do najbardziej zgranych, nie będę tu nikogo okłamywać. Nie czułam się w niej odtrącona, ale też i nie nawiązałam w niej jakiś większych znajomości. 

Nauczyciele, pozostawiają wiele do życzenia. Jak wiadomo, uczniowie powinni ich szanować, ale uważam, że działa to w dwie strony. Były lekcje, gdzie gwar nie pozwalał tak na prawdę czegoś się nauczyć, a ja po takich lekcjach najzwyczajniej w świecie wychodziłam z bólem głowy. Na innych natomiast lekka rozmowa potrafiła nauczyciela wyprowadzić z równowagi. Przedmiot, który kiedyś lubiłam, automatycznie stał się jednym z tych gorszych. Co za tym idzie prawie wcale nie zaglądałam do książek, i moje oceny z dobrych, zmieniły się w dostateczne. Były też i takie przedmioty, gdzie nauczycielka potrafił ciągle w ironiczny sposób odpowiadać na zwyczajne pytania uczniów. W pamięci utkwiła mi jedna sytuacja. Oddając pracę, nauczycielka wyceniła ją na 4, ja byłam pewna, że należy mi się 5, co usłyszałam w zamian?, że jestem zbyt pewna siebie, nie mogę podważać zdania nauczyciela, bo "nauczyciel i uczeń nie są sobie równi". 

Jednym z ważniejszych wydarzeń w trzeciej klasie jest bal gimnazjalny. Uroczystość na którą czekałam tak długi czas, nie była tą wymarzoną...  Miesiąc przed rozpoczęły się próby Poloneza, najważniejszego tańca rozpoczynającego tą uroczystość. Do ostatniego dnia nauczycielka potrafiła zmienić pewne elementy układu, same próby odbywały się na "luźniejszych lekcjach", ciekawa jestem co by było, gdyby inni nauczyciele nie pozwolili, aby nas zwolnić. Uczniowie i nauczyciele siedzieli w dwóch osobnych stołach, po czym większość nauczycieli po 2 godzinach się rozjechało, a nas tak na prawdę pilnowali rodzice. 

Najgorsze co mnie spotkało w ostatnich dniach uczęszczania do szkoły, to brak zainteresowania ze strony dyrekcji i innych nauczycieli. Prosząc o wydrukowanie papierów, które musiałam zawieść w danym dniu spotkałam się z odmową. Dopiero po kilku próbach namówienia sekretarki dostałam tą możliwość. Szkoda, że szkole wcale nie zależy na tym, gdzie dalej się dostaniemy. Nie jeździliśmy na dni otwarte do innych szkół, mimo iż w poprzednich latach takie wyjazdy się odbywały... 

Koniec roku szkolnego, pierwsze próby odbyły się w czwartek, czyli w dzień pożegnania klas trzecich. 

Szczerze mówiąc czasem czułam się niedoceniona w tej szkole. Mieliśmy gazetkę szkolną, gdzie pojawił się tylko mój jeden artykuł. Nauczycielka dobrze wiedziała, że mam pewne doświadczenie w pisaniu. Kiedyś na blogu organizowałam akcje, dzięki której 5 blogów miało pojawić się w tej gazetce. Niestety, nigdy więcej kolejny egzemplarz się nie pojawił, a ja tylko zawiodłam te osoby. 

Mimo wszystko można znaleźć jakieś plusy, było kilku fajnych nauczycieli. Co rozumiem za słowem fajnych? Takich, gdzie na lekcjach przez nich prowadzonych można czegoś się nauczyć, ale też i czasem pośmiać. Atmosfera w szkole należała do przyjemnych, nie działy się większe afery, ale czegoś w moim odczuciu mi zabrakło.

27 czerwiec, dzień w którym obchodzę 16 urodziny. Tak na prawdę już od stycznia czuje się 16-latką. To za sprawą mojego opisu na blogu, gdzie właśnie w styczniu postanowiłam zmienić, z 15 na 16 :D Powyżej możecie zobaczyć moje prezenty. Coś na słodko i zegarek, który jest również prezentem ukończenia gimnazjum.To może zabrzmi dziwnie, ale chce sobie życzyć szczęścia i zdrowia, bo to w życiu jest najważniejsze :)

Mam nadzieje, że te wakacje będą przełomowym momentem w moim prowadzeniu bloga. Chcę, jeszcze bardziej przyłożyć się do prowadzenia mojego internetowego zakątka, i mam nadzieje, że to zaowocuje w nowych obserwacjach i komentarzach. Od razu zaznaczam, że wracamy do postów co 2-3 dni, tak jak w poprzednich latach :) Ja wtedy od razu nakreślam sobie dni dodawania poszczególnych postów, a i Wy będziecie wiedzieli kiedy mogą pojawić się nowe posty. Tymczasem zmykam przejrzeć nowości na Waszych blogach. Pa! Pa!